De man was het er mee oneens dat hij pas in maart 2013, een maand na zijn 65ste verjaardag, een uitkering op basis van de Algemene Ouderdomswet (AOW) kreeg. Hij meende dat de overheid door de verhoging van de AOW-gerechtigde leeftijd inbreuk maakte op zijn eigendomsrecht en dat hij daardoor financieel nadeel heeft geleden.
Geen eigendomsrecht
De rechtbank oordeelt anders. Hoewel de AOW- en pensioengerechtigde leeftijd geruime tijd 65 jaar was, rechtvaardigt dat niet de verwachting dat deze leeftijd altijd gehandhaafd blijft: de wetgever heeft de bevoegdheid om wetten te veranderen. Daarnaast stelt de rechtbank vast dat de man voorafgaand aan de inwerkingtreding van de Wet verhoging AOW- en pensioenleeftijd per 1 januari 2013 geen bestaand recht had op een pensioen op grond van de AOW: er is daarom ook geen sprake geweest van ontneming van een bestaand eigendomsrecht.
Betaalbaarheid pensioenstelsel
Bovendien blijkt uit de Memorie van Toelichting van de Wet verhoging AOW- en pensioenrichtleeftijd dat een stapsgewijze verhoging van de pensioenleeftijd noodzakelijk was om het pensioenstelsel op langere termijn betaalbaar te houden. De betaalbaarheid van dit stelsel komt namelijk steeds verder onder druk te staan door maatschappelijke ontwikkelingen, waaronder het gegeven dat de beroepsbevolking vanaf 2010 kleiner wordt, terwijl het aantal 65-plussers naar verhouding snel toeneemt.
Beperkt nadeel
Nederland is er (ook) internationaal op aangesproken om het pensioenstelsel aan te passen door de pensioengerechtigde leeftijd te verhogen. Naar het oordeel van de rechtbank is hierin een legitieme doelstelling in het algemeen belang van de samenleving gelegen om tot een verhoging van de pensioenleeftijd te komen. Tot slot oordeelt de rechtbank dat het nadeel beperkt van omvang is (een verschuiving van de ingangsdatum met één maand) en dat de man, doordat zijn bijstandsuitkering is doorgelopen tot aan zijn AOW-leeftijd, feitelijk compensatie heeft ontvangen. Er kan daardoor niet gesproken worden van “an individual and excessive burden”.
