Een goede kok, een 'riante' hut, een internetverbinding en een fitnessruimte: dat is waar de crew van zoekschip Fugro Equator het de komende weken mee moet doen. 'Vooral de gym is belangrijk voor de mannen aan boord', weet Rob Luijnenburg van Fugro, het Nederlandse bedrijf waar ze in dienst zijn.
Fugro is door de Australische autoriteiten ingeschakeld om een van de grootste raadsels in de recente geschiedenis op te lossen: de mysterieuze verdwijning van de MH370, het vliegtuig van Malaysia Airlines dat op 8 maart met 239 mensen aan boord in het niets lijkt te zijn opgelost. De multinational uit Leidschendam onderzoekt gewoonlijk stukken zeebodem voor olie- gas- en telecombedrijven, die er veilig een booreiland willen bouwen of een glasvezelkabel willen trekken.
Zone in beeld
Maar de apparatuur aan boord van de onderzoeksschepen van Fugro is ook prima geschikt om in het gebied waar de Boeing vermoedelijk neerstortte in kaart te brengen hoe de aardkorst er onder water uit ziet. Met een groot kantoor in Australië en een geschikt schip in de haven van Singapore viel het oog van de Australische overheid voor die klus al snel op Fugro.
De eerste vierkante kilometers zijn inmiddels bestudeerd. Er is naar verwachting nog zo'n 2,5 maand nodig om de hele zone van ongeveer anderhalf keer Nederland in beeld te krijgen. De mannen op het onderzoeksschip blijven ruim een maand op zee voordat ze worden afgelost en teruggaan naar de bewoonde wereld.
Afgelegen stuk aarde
Tot die tijd bevinden ze zich op een van de meest afgelegen stukjes aarde. Zo afgelegen, dat niemand het ooit nodig vond een goede zeekaart van dit deel van de Indische Oceaan te maken. 'Volgens internationale verdragen is elk land verplicht zijn kustgebied in kaart te brengen', weet Luijnenburg. 'In de Noordzee is dat geen probleem. Maar dit zoekgebied ligt ver buiten die gebieden. Ook voor de winning van mineralen en delfstoffen is nooit een kaart gemaakt, want het is er te diep. Bijna 6 kilometer, dat is buiten de capaciteit van de technologie. De scheepvaart heeft ook geen kaart nodig, want als het zo diep is hebben schepen nergens last van.'
Om efficiënt naar brokstukken van de Boeing te zoeken is het echter wel nodig om precies te weten hoe de bodem in elkaar zit. Luijnenburg: 'Als je een onbemande onderzeeër of ander instrument door het water sleept, wil je weten wat voor obstakels je tegenkomt.'
Driedimensionaal plaatje
De Equator kan dat achterhalen door geluidsgolven de diepte in te sturen. De zeebodem weerkaatst zo'n golf, waarna het schip het geluid weer opvangt en meet hoe lang het onderweg is geweest. Hoe langer, des te dieper de oceaan. Zo ontstaat een driedimensionaal plaatje van bergen, dalen en kloven.
Toch is de apparatuur niet nauwkeurig genoeg om nu al op zo'n grote diepte brokstukken van de MH370 te vinden, vertelt Luijnenburg. 'Het werkt als een digitale camera: als je inzoomt zie je nog wel pixels, maar niet waar je precies naar kijkt. Brokstukken onderscheiden we dus nog niet', zegt Rob Luijnenburg, die de naamsbekendheid van Fugro gestaag zag groeien.
