Dat stelt Michael Visser, onderzoeker aan Tilburg University. Volgens hem is deze ‘maatschappelijk gezien uiterst onwenselijke ontwikkeling’ het gevolg van een technische wijziging in de Wet normering topinkomens (Wnt), die de beloningen bij semi-overheden regelt. Visser roept de politiek op het lek te dichten.
De Wnt kwam er na jaren van ophef over beloningsexcessen bij (semi-)overheidsinstellingen. Dit jaar mogen bestuurders van ziekenhuizen, woningcorporaties en onderwijsinstellingen volgens de Wnt maximaal 130 procent van een ministerssalaris verdienen. Vanaf volgend jaar gaat dat naar 100 procent, dat is ruim 180.000 euro. Overschrijdingen van de norm moeten worden gerapporteerd en gemotiveerd in het jaarverslag van de organisatie.
Een dergelijk pijnlijk billenblootmoment kan sinds kort omzeild worden, stelt Visser. „Sinds 1 juli is de wet door minister Plasterk zodanig gewijzigd dat zogenoemde werkkosten niet meer onder het Wnt-loon vallen. Op die manier kunnen organisaties bijvoorbeeld gebruikelijke bonussen, eindejaarsuitkeringen of pensioencompensatie uitbetalen zonder openbaarmaking.”
In een reactie stelt een woordvoerster van minister Plasterk dat de fiscus niet zal accepteren dat bonussen voor topfunctionarissen die onder de Wnt vallen, als werkkosten worden uitbetaald. Bovendien is het volgens het ministerie niet mogelijk dat bonussen onder de werkkostenregeling alleen aan een kleine groep medewerkers worden uitbetaald.
