Een echtpaar had zich in 2001 laten uitschrijven als Nederlands ingezetene en vestigde zich officieel in België. Daar hadden de twee net een tweede huis gekocht, waar zij tot eind 2004 officieel woonden. Vanwege ingrijpende sloop- en bouwwerkzaamheden bij hun Nederlandse woning, waren zij tijdelijk in hun tweede huis in België gaan wonen.
Omdat zij van 2001 tot eind 2004 niet in Nederland woonden, meenden zij ook voor de Belastingdienst niet langer binnenlandse belastingplichtig te zijn. Net in deze korte buitenlandse periode kochten zij twee lijfrentes en een stamrecht af voor in totaal ruim 1,2 miljoen euro. Over het afkopen van zulke uitkeringen betaal je in Nederland meestal 72 procent belasting (52 procent inkomstenbelasting plus 20 procent revisierente wegens onrechtmatig handelen). Omdat zij in België woonden en in dat land ook de uitkeringen incasseerden, gingen zij er vanuit daarover geen Nederlandse belasting te hoeven betalen.
Wonen in België: toch betalen aan Nederlandse fiscus
De Belastingdienst dacht daar anders over. In de wet staat dat niet het formele woonland bepaalt waar je ingezetene bent en waar je belasting betaalt, maar het land waar, vrij vertaald, het sociale en maatschappelijke leven zich voornamelijk afspeelt.
Het hof in Den Haag keek naar verschillende zaken en constateerde dat het echtpaar helemaal niet uit Nederland was vertrokken. De twee bleven werken in Nederland, de één als arts, de ander als vrijwilliger. Ze deden er regelmatig boodschappen en hielden een Nederlandse ziektekostenverzekering aan. Tevens ontvingen zij al die tijd Nederlandse media, zoals Het Parool en de PZC. Weliswaar viel de gas- en elektra-rekening lager uit dan vóór 2001, maar niet zoveel lager dat duidelijk was dat hun Nederlandse huis niet langer werd bewoond. Tenslotte bleek uit weinig dat zij een innige band met België hadden.
De Hoge Raad verwierp eerder deze maand het beroep op cassatie van het echtpaar, zodat de fiscus nu definitief de naheffing plus boete kan incasseren.
