Het gaat om gegevens van personen die mogelijk belastingplichtig zijn in het buitenland. Deze landen onderzoeken vervolgens zelf of er nog belasting moet worden betaald. Mogelijk verandert hierdoor iets voor u.
Gegevensuitwisseling met de VS
Nederlandse financiële instellingen onderzoeken verplicht de gegevens van hun klanten die mogelijk een band met de Verenigde Staten (VS) hebben. Sinds 2015 leveren zij informatie aan de Nederlandse Belastingdienst.
Sinds september 2015 wisselt de Nederlandse Belastingdienst financiële rekeninggegevens met de Amerikaanse belastingdienst (IRS). Het gaat om gegevens over Amerikaanse belastingplichtigen die een rekening hebben bij een Nederlandse financiële instelling. De uitwisseling van financiële gegevens gebeurt op basis van de Foreign Account Tax Compliance Act (FATCA) en het FATCA-verdrag tussen Nederland en de Verenigde Staten. De Eerste en Tweede Kamer hebben het FATCA-verdrag goedgekeurd.
Waarom is er een FATCA-verdrag?
Voor Nederlandse financiële instellingen vereenvoudigt de uitwisseling van gegevens door het FATCA-verdrag. Zonder FATCA-verdrag zou iedere financiële instelling afzonderlijk een overeenkomst sluiten met de IRS. Ook lopen de instellingen dan (in beginsel) geen risico een bronheffing te moeten betalen van 30% op Amerikaanse inkomensbronnen.
Ook verbetert het FATCA-verdrag de positie van de klanten van financiële instellingen. Dit komt doordat de financiële instellingen hun informatie niet meer zelf leveren, maar dit via de Nederlandse Belastingdienst doen. De Nederlandse Belastingdienst en de IRS hanteren een hoge standaard van gegevensbescherming.
Mondiale gegevensuitwisseling via CRS
Nederland gaat ook wereldwijd financiële gegevens uitwisselen volgens de Common Reporting Standard (CRS). Als gevolg van de CRS wisselt de Nederlandse Belastingdienst gegevens uit met belastingdiensten van bij de CRS aangesloten landen. Dit zijn gegevens over rekeninghouders die (fiscaal) in een ander land gevestigd zijn, dan het land waar zij een financiële rekening hebben.
Op dit moment hebben 95 landen zich verbonden om op basis van CRS automatisch financiële rekeninggegevens te gaan uitwisselen. Voordat daadwerkelijk informatie met een land wordt uitgewisseld, moeten (met uitzondering van de EU-lidstaten) nog nadere afspraken worden gemaakt. Onder meer over de bescherming van persoonsgegevens.
De Eerste en Tweede Kamer hebben het CRS wetsvoorstel goedgekeurd. Op 1 januari zal de CRS-wetgeving in werking treden. Op grond hiervan moeten financiële instellingen vanaf 1 januari 2016 van alle klanten de fiscale vestigingsplaats vaststellen. Als een persoon gevestigd is in een ander land dat bij CRS is aangesloten, moet de financiële instelling gegevens over de rekening van die persoon doorgeven aan de Belastingdienst. De eerste informatie-uitwisseling op basis van CRS door Nederland zal plaatsvinden in 2017 (over het jaar 2016). Oudere informatie wordt niet uitgewisseld.
In september 2018 wordt de groep landen die gegevens uitwisselen uitgebreid met een groot aantal landen. Nederland zal met deze landen dan ook automatisch informatie uitwisselen.
Welke gegevens worden uitgewisseld?
De Nederlandse Belastingdienst wisselt op basis van CRS en het FATCA-verdrag onder andere de volgende gegevens uit met de buitenlandse belastingdiensten:
- banksaldi;
- rente- en dividendinkomsten;
- waarden van kapitaal- en lijfrenteverzekeringen;
- opbrengsten van de verkoop van financiële producten;
- persoonsgegevens van de rekeninghouder, waaronder naam, adres- en woonplaatsgegevens en het fiscale identificatienummer.
Wet- en regelgeving FATCA en CRS
CRS is in de Nederlandse wetgeving opgenomen door de Wet uitvoering Common Reporting Standard, het Uitvoeringsbesluit identificatie- en rapportagevoorschriften CRS en de Regeling aanwijzing rechtsgebieden CRS. Regels met betrekking tot FATCA zijn opgenomen in het FATCA-besluit.
