De rechtbank stelt vast dat de Svb eiser niet verwijt dat hij zijn huwelijk niet zou hebben gemeld. Eiser heeft de Svb immers op 24 december 2020 laten weten dat hij gehuwd is. Verder zijn partijen het erover eens dat de Svb de hoogte van eisers AOW-pensioen vanwege het huwelijk mocht aanpassen. Partijen zijn verdeeld over de vraag welke datum als uitgangspunt moet worden genomen voor de aanpassing van eisers AOW-pensioen; 9 november 2020 (datum huwelijkssluiting) of 21 december 2020 (datum waarop het huwelijk volgens eiser door de Royal Thai Police met een stempel in eisers paspoort is bekrachtigd).
Voor het antwoord op die vraag is het volgende van belang. Een huwelijk en de datum van huwelijkssluiting zijn authentieke gegevens als bedoeld in artikel 1.6 van de Wet basisregistratie personen (Wet BRP), in samenhang met artikel 2 van het Besluit registratie personen en de tabel die als bijlage 1 bij dat besluit is gevoegd. In artikel 2.8, tweede lid, van de BRP staat aan welke geschriften de gegevens over de burgerlijke staat, indien zij feiten betreffen die zich buiten Nederland hebben voorgedaan, worden ontleend.
Artikel 1.7, eerste lid, van de Wet BRP bepaalt dat een bestuursorgaan dat bij de vervulling van zijn taak informatie over een ingeschrevene nodig heeft, die in de vorm van een authentiek gegeven beschikbaar is in de basisregistratie, voor die informatie dat gegeven gebruikt. Dit betekent dat de Svb bij de uitvoering van de AOW gebruik móet maken van authentieke gegevens in de BRP, waaronder dus de datum van huwelijkssluiting. In artikel 1.7, tweede lid van de Wet BRP staat dat er diverse gronden zijn om af te wijken van de hoofdregel van het eerste lid van artikel 1.7 van de Wet BRP.
Voor deze zaak betekent dit het volgende. De rechtbank is van oordeel dat de Svb bij de aanpassing van eisers AOW-pensioen terecht is uitgegaan van de in de BRP geregistreerde huwelijksdatum van 9 november 2020. Dat is immers een authentiek gegeven. Er bestaat geen aanleiding om van de hoofdregel van artikel 1.7 van de BRP af te wijken. Indien eiser meende dat de in de BRP genoemde datum van huwelijkssluiting onjuist was, bestond voor hem op grond van artikel 2.58 van de Wet BRP de mogelijkheid om die gegevens aan te laten passen. Dit heeft hij niet gedaan.
Overigens geheel ten overvloede veronderstelt de rechtbank dat de stempel van de Royal Thai Police bij het Thaise visum in het paspoort van eiser niets zegt over de datum van de formele huwelijkssluiting, maar alleen iets over eisers verblijfsstatus in Thailand.
Nu de Svb terecht 9 november 2020 heeft aangenomen als datum van huwelijkssluiting, heeft de Svb terecht eisers AOW-pensioen per december 2020 aangepast.
