Belanghebbende heeft ook niet op andere wijze aannemelijk gemaakt dat hij in 2020 aan de (materiële) voorwaarden voldoet om te kunnen worden aangemerkt als kwalificerende buitenlandse belastingplichtige. Hij heeft geen bewijs gegeven van wat zijn totale inkomsten waren, buiten de bankgegevens. Dat had hij wel kunnen doen, bijvoorbeeld door de in Duitsland ingediende aangifte en opgelegde aanslag over te leggen. De enkele verklaring van belanghebbende dat zijn inkomen nagenoeg geheel in Nederland is belast, acht de rechtbank onvoldoende bewijs.
Hetgeen hiervoor is overwogen leidt tot het oordeel dat belanghebbende niet aannemelijk heeft gemaakt dat hij in 2020 kan worden aangemerkt als kwalificerende buitenlandse belastingplichtige of dat hij anderszins recht heeft op aftrek van de kosten van de woning in Duitsland.
Omdat de aanslag wel te hoog is omdat ten onrechte PVV is geheven (zie 2.5) is het beroep gegrond. De rechtbank zal de aanslag verminderen en ook de belastingrente verminderen. Omdat het beroep gegrond is moet de inspecteur het griffierecht aan belanghebbende vergoeden. De rechtbank ziet ook aanleiding voor een vergoeding van de reiskosten. Op basis van het in het beroepschrift vermelde woonadres, zal de rechtbank een reiskostenvergoeding van € 581 toekennen. Gesteld noch gebleken is dat belanghebbende andere kosten heeft gemaakt die voor vergoeding in aanmerking komen.
